Thailand 2015 - Dag 13 - Chumphon / Koh Tao

Yes! We zijn op Koh Tao!
Nu dan...
Vanochtend nog in Chumphon.
Vanmorgen super relaxt gedaan. Mag ook wel eens toch? Ik bedoel de reis van 6 uur zitten klinkt relaxt, maar is best vermoeiend! Nu zijn we hier de laatste dagen om te chillen, te genieten van het niksen.
Om 08:15 wakker, 09:00 gaan aankleden en toen een verdieping omhoog gegaan voor het ontbijt. Prima verzorgd. Niet super veel keuze maar voor ons perfect. Cornflakes, brood, brood rooster, rijst met toebehoren, rijstsoep en je kon een gebakken eitje "bestellen". Werd gebakken hoe jij wilde. Er was thee, koffie, chocomel, melk of jus d'orange. Ook was er nog wat fruit, meloen en banaan. Perfect! Het bed was oké en de kamers schoon. Locatie ook super zo dichtbij alles! Na het ontbijt weer even naar de kamer gegaan en gelijk het hotel geannuleerd dat we hadden van 19-20 juli als we van Koh Tao weer terug gaan naar Chumphon. Deze is goed dus waarom zouden we het er op gokken een ander hotel te nemen? Ik had die gekozen vanwege de omschrijving "5 minuten van de pier met de boot van en naar Koh Tao", dacht ideaal! Ging de recensies nog eens doorlezen waren er meer mensen die daarom geboekt hadden maar het bleek een stuk verder weg te zijn. Verder ook ver weg bij restaurantjes en winkels.
Voor 100thb p.p. hebben we een transfer geregeld van de pier naar het hotel de 19e, dus dat is beter!
Ondertussen kregen we, heel lief, een berichtje van Shirley, de mevrouw van de duikschool, dat we wel even 1,5-1 uur van te voren een pilletje in moesten nemen omdat de zee heel erg ruig zou zijn momenteel. Gelukkig had ik een doosje gekocht bij Kruidvat, eigenlijk meer voor de lange busreis die gepland stond naar Buriram maar ook eventueel voor de boot. Nu dus wel handig!

Om 11:15 zijn we naar beneden gegaan om alvast te reserveren en het transfer te regelen bij aankomst terug. Ook het vervoer naar het vliegveld van Chumphon is geregeld de 20e. We worden 05:30 opgehaald!
Om 11:30 stond er netjes een minivan die ons op kwam halen. We reden nog 3 hotels af en pikte wat mensen op. Daarna stopte we bij het treinstation waar we 100 baht per persoon betaalde voor het vervoer. Daarna stapte we over in een grote Tour bus met twee verdiepingen. Devinho is gek op Bassie en Adriaan en daar hebben ze al een paar keer in een grote dubbeldekker bus gereden. Hij glunderde dus helemaal bij het zien van de bus. "Hier wilde ik altijd al in zitten!"
Hij wilde graag boven zitten en dus zaten we vooraan, boven, naast een monnik die uitgebreid aan het bellen was.

We vertrokken en na een ritje van bijna 45 min. wamen we rond 12:50 aan op de pier.
13:00 zou de boot vertrekken maar we moesten eerst nog onze tickets, die we al in het hotel gekocht hadden, laten bevestigen bij de ticketbalie. Net als ieder ander trouwens dus er stond een behoorlijke rij.
We kregen een bandje om de koffer, een sticker met "Tao" voor op de koffer en een sticker voor ons zelf met daarop Koh Tao, mocht we verdwalen en bij de verkeerde "halte" uit willen stappen, zijn we herkenbaar en kunnen ze ons tegen houden.
Prachtig om te zien, een boot vol toeristen met gekleurde stickertjes. Koh Tao was roze, dat was dan weer een geluk, het matchde in ieder geval bij me kleding.

Eenmaal op de boot bleken wij niet de enige Nederlanders te zijn die dachten "kom laten we op 15 juli eens om 13:00 de boot naar Koh Tao pakken, om daar eens even lekker te gaan genieten van die wuivende palmen en prachtig helder blauwe zee."
Helaas... Dompertje, maar genieten doen we toch wel. De reis was dus gepland om 13:00 vertrek en 14:45 aankomst. Een uur en 3 kwartier. We vertrekken uiteindelijk om 13:15, nog netjes! De jongens van de koffers zijn super op elkaar ingespeeld en werken hard door.
Al snel bleek dat Ties en Shirley gelijk hadden, de catamaran waarmee we vaarde klotste van links naar recht. Zo zag je de zee en zo zag je alleen nog maar de lucht door je raampje. Het ging er wild aan toe en duurde dan ook niet lang voordat er een meneer rond kwam met kots zakjes.
Die waren nodig..... Hard nodig...
Zelfs ik werd nog een piep klein beetje misselijk. Maar ik weet niet of dat kwam door de heldhaftige zee of de geur van kots dat net-niet in het zakje was beland.
Al snel waren de zakjes op en spuugde de mensen voor, achter en naast ons. De helft van de mensen zat met hun hoofd tussen de benen en ik bood mensen een vochtig washandje (dankjewel papa!) of een pilletje aan... Oké misschien wat laat, maar ik heb het geprobeerd. Je moet nog ruim een uur dus ik zou het doen! Alhoewel je op dat moment misschien al te misselijk bent om ook maar iets anders door je keelgat te krijgen dan kots....

Na een stormachtige vaart kwamen we om 15:15 veilig aan op Koh Tao, prachtig hier! We moesten naar Bans coffeeshop lopen en daar vragen of ze Joe wilde bellen. We bestelde ondertussen een koffie en vanille frap. Nog voordat deze klaar waren stond Joe er al! Hij zou ons in eerst instantie ophalen met een naambordje maar omdat het vandaag druk zou worden in de duikshop moest hij daar staan en gezien de boot nog wel eens vertraging had was een telefoontje beter. Prima dachten we, dan drinken we nog wat. Maar het werd een 2go.

Het begon net te regenen, dus mochten we knus samen naast Joe op 1 stoel voorin de pickup. Dit ritje kost maar 50thb p.p. Terwijl er vele taxi's stonden die meer vroegen. Het eiland is niet heel groot, 21 vierkante kilometer, we moesten een minuut of 10-15 rijden met de auto voor we aankwamen.
Koffers er uit en richting strand lopen. Want daar zitten we heel dichtbij!

Bij de receptie werden we vriendelijk begroet en spraken ze goed Engels. Alles werd uitgelegd en we kregen de sleutel van de bungalow. De BASIC (ja met hoofdletters) bungalow. Een wc pot, zonder doortrekker, met teiltje er naast om door te spoelen, een koude douche, een fan en twee bedden met een lakentje. BASIC, best wel basic... Maar oke, waarschijnlijk één nachtje omschakelen en als ik er dan saggo van word heb ik Devinho beloofd dat we upgraden.
Maar het is ook gewoon zonde. Je toiletteert en slaapt hier. That's it. Oh ja en het is een soort van opslag voor je koffers.
De rest is het dubbele qua prijs en op het eiland is alles veel duurder. Eten en drinken, geen streedfood, alles is duurder. Veel duurder.

Een scooter huren gelukkig niet. Dus dat hebben we gedaan. 150 per dag. Gelijk maar voor drie dagen. Wel beetje lullig om 150 te rekenen als je om 17:00 je scooter ophaalt maar goed dat is dan niet anders. We konden nu wel gelijk op verkenning uit. Dus getankt. De scooter blijkt niet echt super te rijden. De banden hebben een grof/diep profiel, voor zand oid lijkt wel. Het stuurt heel zwaar en onhandig. Morgen dus even vragen of we hem kunnen omruilen voor een ander.
Ze kunnen trouwens ook de was daar doen. Perfect. 80thb per kilo incl. strijken. We hadden het meeste al laten doen, maar ja ondertussen zijn we weer een aantal dagen verder en elke dag schone kleding gaat het best snel. Dat dus vrijdag of zaterdag ook maar even brengen.

Na een kort ritje, woow wat zijn de wegen hier slecht en super bergachtig!!! Hebben we de scooter geparkeerd en wat geld opgehaald in het resort. Waar ze ons nog even waarschuwde voor het huren van een scooter... Alle schade, ongelukkig ed. Worden op jou verhaald! Het lijkt een mooi vervoersmiddel, maar het is ook gevaarlijk! Kijk uit! Wees voorzichtig! Eh ja.. Dankje. Dat had ik nodig.
Ik zal dus maar extra extra extra voorzichtig doen hoor want het is echt een slecht wegdek. Super sleuven, diepe kuilen, hele gaten en veel drempels en losse steentjes.
Buiten dat zei ze, toen ik vroeg welk strandje we écht moesten zien, moest ik nu niet meer daarheen gaan. Het eiland oversteken nu met de scooter is veel te gevaarlijk. Veel windstoten hier en je wordt er zo vanaf geblazen. Dus volgde we het advies op en hebben we de scooter laten staan. Morgen nieuwe kansen.

Lekker lopend een restaurantje opgezocht wat mooi aan het strand lag. Nu draait het in ieder geval nog even om het uitzicht en niet om of het eten lekker is of niet. We gaan als echte Thai op een kussentje op de grond zitten aan een laag tafeltje en bestellen wat. We kregen het eten apart geserveerd. Mijne was inmiddels koud omdat ik op Devinho had gewacht. Beide smaakte het ons niet echt super en hebben we de helft opgegeten. Daarna is Devinho gaan spelen op het zand. Er warme nog meer kindjes en ze bouwde allemaal een eigen zandkasteel.
Morgen ochtend lekker de zee in. Het wordt al snel donker hier dus om 07:00 de zee in is verre van verstandig, al had hij dat wel het liefst gedaan.
Na het eten bestel ik nog een toetje. Kokossoep met banaan, zoooooo verrukkelijk! Prachtig uitzicht en toch nog wat lekkers te eten. Een stralend mannetje dat tevreden is met zand en water. Bijna perfect, want we missen Pascal en Noé, maar daarom moeten wij dubbel op genieten want zij missen dit EN ons. Dus dat besluiten we te doen...
Vijf dagen relaxen op Koh Tao it is!