Thailand 2015 - Dag 4 - Buriram

Vanmorgen ging de wekker om 07:00. Maar helaas was ik al rond 6en wakker. De bedden hier zijn harder dan cement dus echt lekker slapen we niet. Snel insmeren, aankleden en naar beneden. Helaas was er geen brood dus hebben we het bij een los gebakken eitje gehouden. Daarna, zo rond 07:30, zijn we richting school gelopen. Na 15 minuten waren er er bijna en kwamen we er achter dat we alle kadootjes voor de kindjes van de school vergeten waren, dus snel snel terug gelopen en om 07:55 waren we terug bij het hotel.
Devinho is snel naar boven gelopen en ik heb een TukTuk chauffeur voor de deur van het hotel geprobeerd uit te leggen waar we heen wilde. Gelukkig laat Google een plattegrond zien van de straat namen en nadat mijn telefoon 4 rondjes Thai had gedaan begrepen ze waar we heen wilde. Inmiddels was Devinho ook terug en zijn we snel ingestapt. We werden 08:00 verwacht maar arriveerde uiteindelijk 08:05. Matthijs stond ons op te wachtten. Gelukkig begon de ochtend ceremonie pas om 08:10, dus hebben we alles kunnen zien. WoW wat bijzonder! De Anuban Buriram school is een hele grote school met wel 2000 leerlingen en ook vrij "rijk". 9 van de 10 scholen in Thailand hebben geen Engelse leraren in dienst, hier dus zelfs 4, waaronder Matthijs en Dirk. Alleen de ouders die extra betalen hun kinderen krijgen Engelse les.

Mij werd ook gevraagd door de coördinator van vele scholen door Thailand of ik wilde komen werken als lerares Engels. Devinho zou dan een jaar op dezelfde school mogen blijven en kan dan mooi Thais leren.
De Thaise leraren verdienen hier ongeveer 15000 baht per maand, zo'n €400. De leraren Engels krijgen het dubbele 30000 baht, dus bijna €800. Ze geven daarvoor zo'n 22 uur per week les. Luxe leven dus in Thailand met zo'n salaris!
Matthijs en Dirk wonen in een luxe huisje met airco en beveiliging voor 9000 baht, zo'n 210 euro. Een zorgverzekeraar is hier geloof ik €70 per jaar, als je dan in het ziekenhuis terecht komt vergoeden ze de kosten tot 10000 baht per dag!

Als eerste zijn we bij Dirk zijn lessen gaan kijken, hij geeft korte lessen van 30 minuten aan de allerjongste (4-6 jaar), "de kindergarden".
Super schattig om die kleintjes te zien. Iedere klas heeft een ander gekleurd schortje aan om zich makkelijk te kunnen onderscheiden van andere klassen. Slippers of schoentjes gaan uit voor de deur en ze zitten op de grond. Tafels of stoelen hebben ze niet.
De kleinste leren simpele dingen als "hello, my name is...." "How are you? I am Fine, Thank you", dit wordt ouderwets klassikaal opgezegd. Daarna komen ze om de beurt naar voren om het op te zeggen. Verder hebben ze vandaag de seizoenen geleerd. Dit wordt uiteraard nog vele malen herhaald deze week. Aan het einde van de lessen de grote bounce ballonnen gegeven met rijst erin. Wat waren ze dankbaar! Allemaal even blij! Ik Nederland zouden de meisjes met hun armen over elkaar gaan zitten en zeggen; "nou! Ik wil ook een roze!" Of "die van Pietje is groter opgeblazen!" Hier kregen we een grote glimlach of een dankjewel met gevouwen handjes! Heerlijk spelen en enthousiast "BYE BYE!!" Toen we weggingen!

Om 11:00 hadden we afgesproken bij de ingang van het groene gebouw (echt wel 5 giga gebouwen met ieder 15 lokalen ofzo!)
Zodat we ook Matthijs zijn les konden meemaken. Zijn favoriete klasje dit, 35 leerlingen tussen de 8-12 jaar die altijd super enthousiast en gemotiveerd zijn.
Hier leren ze al een stuk moeilijkere dingen maar nog steeds wel basis Engels zoals ik dat ook spreek! Vandaag was het "the daily routine". I am going To...... - have a shower, -eat breakfast/lunch/diner, enz. Er moesten 2 leerlingen naar voren komen om het hardop voor de klas op te zeggen, en na een kort overlegje tussen Matthijs die Devinho vroeg of hij dat ook durfde, stond mijn knappe ventje ook ineens voor een klas van 35 onbekende leerlingen!
Vlak voordat de les was afgelopen moesten de leerlingen de dingen die ze geleerd hadden overschrijven van het schoolbord in hun schriftje om het thuis te leren. Daarna bij Matthijs laten nakijken en als ze klaar waren mochten ze naar Devinho en mij toe komen om een kadootje uit te zoeken. Ook hier weer waren de kindjes heel blij, al begrepen ze niet echt wat ze met het stoepkrijt moesten doen en hadden we nog maar 20 ballonnen voor 35 leerlingen dus was er op een gegeven moment geen keuze meer.
We hebben afscheid genomen van zowel de klas als Matthijs en zijn terug naar het hotel gelopen. Alle indrukken even laten bezinken en bijkomen bij de airco.

Helaas bleek bij het inpakken van de nieuwe koffer dat de rits een tandje had met wat ruimte, hij sloot wel maar niet super, dus hebben we heen een TukTuk gepakt naar het winkelcentrum en het probleem laten zien. Zonder woorden, want tja, wat moeten ze zeggen? Werd de koffer met een lach omgeruild voor een nieuwe en liepen wij blij de winkel weer uit. Terug lekker gaan lopen, op de terug weg bij een leuk speelgoed winkeltje gestopt en daar heeft Devinho van zijn vakantie zakgeld een SpongeBob gekocht van bouwsteentjes die je in elkaar moet schuiven, daarna nog even bij "Duck" (echte!) ijskoffie en een honing-melk ijs drankje gehaald en weer verder gelopen. Honger heb je hier eigenlijk nooit, waarschijnlijk doordat je maag de hele dag gevuld is met water. We hebben op de kamer 1 broodje gegeten en daarna is Devinho lekker zijn SpongeBob gaan bouwen en hebben we gefacetimed met papa en Noé en later ook nog met opa Kees.

Om 18:00 nog even de hoek om gelopen, daar staan alle eet kraampjes buiten met verse spiesjes (1 á 2 haps), 3 baht per stuk. (€0,07) dus kozen we er 5 uit en zijn we nog een stukje gaan lopen. Devinho kwam onderweg een souvenier tegen dat hij voor oma Thea en opa Donald wilde kopen dus heb ik hem de vrije keuze gelaten en heeft hij dat direct gekocht. Alles is super mooi en vakkundig ingepakt met heel veel liefde (en een lijmpistool - wat nou plakband)!
We zijn lekker gaan douchen en hebben de koffers vast voorbereid op het vertrek morgen. Het is nu 22:00 en we gaan lekker slapen. Welterusten allemaal!