Thailand 2015 - Dag 3 - Buriram

Dag 3 in Thailand, Buriram. Wat een prachtige dag. De ochtend begon rustig. Om een uur of 9 opgestaan, rustig ingesmeerd, aangekleed en toen naar het restaurant in het hotel gelopen. Free breakfast it is! 3 shavingdishes vol met warm eten maar dat is nou net niet ons ding op de vroege ochtend, dus pakte we de laatste 4 sneetjes wit casino brood om die vervolgens te roosteren en te besmeren met een laagje boter en suiker. Heerlijk ontbijt. Verder was er alleen veel te zoete limonade die naar zeep smaakte, lauw water of heet water met oploskoffie of cacao. Dat laatste hebben we genomen om even iets te hebben maar erg lekker is anders :)

Daarna zijn we naar de citymall gelopen, door de winkelstraat, onderweg een korte pauze voor een overheerlijke vers gezette (ijs)koffie, op zoek naar een nieuwe koffer, een riem (vergeten en toch best onhandig zonder) en rijst (voor in de ballonnen morgen). Dat laatste zou toch niet zo moeilijk te vinden zijn dachten we, maar de andere twee waren we toch echt eerder voor geslaagd!
We vonden alleen de koffer wel erg prijzig (€40) gezien je in Nederland een klein simpel dingetje al hebt voor €15-20. We zitten hier juist in het land waar het niets kost, moet goedkoper kunnen dus dachten wij. Maar na lang zoeken bleek er weinig anders te zijn en de prijzen allemaal zo'n beetje gelijk (dit of duurder). We zijn terug gelopen en hebben op de terug weg een overheerlijke smoothie gekocht. Vers fruit gekozen en dat wordt in de blender gegooid met wat ijsblokjes, zoooo lekker vers, zoet en koud en dat voor 25 baht. (= €0,70) ik hielp Devinho er aan herinneren dat we op Schiphol ook een smoothie konden kopen maar dat ik dat wat te duur vond, de beker was de helft van het formaat en die was €4,75!
We zijn terug gelopen naar het hotel en hebben een uurtje doorgebracht op de kamer.

Opa Donald hoorde het verhaal over de veel te dure koffers hier en was zo lief deze voor ons te betalen, dus zijn we weer terug gegaan naar het winkelcentrum om de koffer te kopen. Het is inmiddels 14:00, dus snel snel want om 15:30 worden we opgehaald door Matthijs, Dirk en Junya. Het is zo'n half uur lopen, maar met temperaturen van vandaag, zo'n 43 graden, gaat het toch net ff langzamer. Dus waren we 14:45 in de citymall en hebben we snel de koffer gekocht. Onderweg terug hebben we voor het eerst een broodje ijs geproefd. In Thailand een heel normaal iets. Er kwam een fietskar aan met belletje en daar was een mevrouw die dit verkocht. We hadden er wel al over gehoord en op foto's van andere gezoen dis ons voorgenomen dit jaar zeker op zoek te gaan, maar dat was dus niet nodig! Voor 10 baht (€0,30) hadden we een broodje ijs met 4 (kleine) bolletjes, een scheut gecondenseerde melk (dat gooien ze hier werkelijk overal op) en nog iets dat er bovenop werd gegooid. Het was heerlijk!

Devinho moest onderweg nog plassen dus het werd krap aan. Onderweg kwamen we een fiets taxi tegen met een oudere Thaise meneer, hard weekend, want hoe bruiner in Thailand hoe meer je buiten bent en dus hoe zwaarder je baan in deze temperaturen. Ik vroeg hem of hij ons naar het hotel wilde brengen. Engels verstaan ze niet maar gelukkig had ik een kaartje van het hotel mee dat in het Thai geschreven was. Hij knikte vriendelijk en ik vroeg hem hoeveel het kost. Ik liet geld zien, een briefje van 20, en weer knikte hij vriendelijk met zijn hoofd en vouwde hij respectvol zijn handen naar ons.
Toen we eenmaal achterin zaten met de koffer vond ik het toch wel heel zielig! Hij moest zo hard trappen op die veel te dunne bandjes! Op de hoek van de straat probeerde ik aan te geven dat hij mocht stoppen en we de laatste 50 meter wel zouden lopen, vooral omdat dit onverharde weg is, maar nee hoor meneer fietste door tot voor de ingang. We betaalde hem 40 baht (€1,10)en hij was super dankbaar. Knuffelde Devinho en bleef hem kusjes geven.
We zitten hier duidelijk midden in de Issaan, niet toeristisch, geen "farang" te zien en de mensen spreken geen woord Engels. Het echte Thailand. Waar ze in Bangkok jou zien als je Portomonee en je je overal opgelicht voelt, zie je hier de echte Thai. Mooie, lieve, blije mensen, altijd bereid je te helpen.

Om 15:40 waren Matthijs en Dirk hier en zijn we naar de kapper gereden voor Devinho. Vanwege het drukke schema thuis, nog werken, naar school, koffers pakken enz. In Nederland niet aan toe gekomen, maar een kort koppie is best lekker. Alhoewel het hier vol zit met kappers wilde ik enigszins zekerheid en zijn we naar de kapper gegaan waar Matthijs en Dirk ook al meerdere malen geweest zijn. Zij zitten hier inmiddels al 3 maanden.
Na zo'n 20 minuten wachtten, Matthijs was Junya gaan halen en Dirk bleef bij ons, waren we aan de beurt en weer een 30 minuten later was Devinho netjes geknipt.. Voor 40 baht (€1,10)! Tjee... In Nederland betaal je toch wel minimaal 15x zoveel en zijn ze vaak 2x zo snel klaar! Schrikbarend!

Ondertussen Matthijs gebeld die onderweg was met Junya. Op naar Changwat, het dorp waar de oma, tante, neefje en meer familie van Junya woont. Super om hier te gast te mogen zijn. We werden zo hartelijk ontvangen! Matthijs en Dirk hebben hier een maand lang gewoond, bij oma in huis, zij slapen zelf op de grond. De badkamer is een apart "hutje" met een grote kuip van cement met water en een teiltje om je te wassen met koud water. Het toilet is een gat in de grond, ook hier staat een bak met water met kleiner bakje om het enigszins weg te spoelen. Terug in de tijd. Mooi om te zien! We zijn een rondje door het dorp gelopen, hebben de rijstvelden gezien en de echte Thaise cultuur, hoe de mensen hier leven, wonen, gelukkig zijn met NIETS. Een bananenboompje, kleine palmboom met wat kokosnoten en een prachtige struik (?) met drakenfruit er aan. Alles deelde ze met ons.
Het hele dorp, bijna alle huisjes, hadden we een hond, of twee, of drie. En daar zorgen ze voor. Ze hebben ook namen. "Big C" (naam van een groot winkelcentrum hier in de buurt) was een pup van 3 maanden, super lief, die woont bij tante. Devinho sleepte hem overal mee naar toe. Bij oma hadden we "Bo" wat een lieve hond! Zag er stoer uit maar was een zacht gekookt eitje. Omhelsde je met beide pootjes, likte je, kwispelde met zijn staart en gaf je een pootje als je "Sawasdee krab" zei tegen hem (hallo in het Thai). Een heerlijke goedzak die ook nooit terug vocht als hij weer eens aangevallen werd door 1 van de andere honden in het dorp, zo vertelde oma. Gelukkig hadden we Junya die alles kon vertalen, want ze verstaan echt niets, laat staan dat ze het spreken.

Devinho had op de heenweg, voor we aankwamen, zijn been verband aan een hete uitlaat van een brommer, best wel een pijnlijk brandwondje. Eerst met koud water gekoeld en daarna erover heen gegooid, maar oma wist wel raad. Zij plukte een stukje aloë vera plant en scheurde deze vakkundig open tot er een mooie, heerlijk geurende transparante gel uit kwam welke zij op de brandwond smeerde. Het verzacht super goed en we hebben nog 3 "sprieten" plant mee gekregen om het te kunnen blijven herhalen de komende dagen. Ze heeft me laten zien hoe de juiste "gel" te vinden (want het geel aan de wortel is weer gevaarlijk) en het aan te brengen.

Naast oma was een kleine "supermarkt", nou ja, er stond een koelkast en 1 rekje met wat koekjes en snoepjes.
We hebben wat te drinken gekocht en oma en Junya zijn noodles gaan maken voor ons, super lief, super lekker, maar voor ons (zonder toevoegingen zelfs) behoorlijk spicy! We hadden samen één portie en hebben dat voor de helft op, maar voor ons doen goed gegeten. Hij heeft ook een hapje van Matthijs genomen, die had het super spicy gemaakt. Daarna wilde hij blussen met water maar dat bleek niet verstandig dus maar een pakje melk gepakt. Devinho had zelfs zo goed dat hij een Thais yoghurtje mocht uitkiezen.
Uiteindelijk hebben we voor alles, eten, drinken, bier, yoghurt, sapjes enz. 300 baht betaald (nog geen €8) voor 5 personen. WoW! Uiteraard heb ik getrakteerd en hebben we na nog wat gezellig geklets afscheid genomen van deze mooie mensen. Toen we weg wilde gaan kregen we als afscheid nog een touwtje om ons arm geknoopt met een prachtig klinkend gebed erbij. Lieve, bruine, gerimpelde handjes om onze polsen met de beste wensen voor onze reis en toekomst. Junya vertaalde. Het was echt geweldig. Zowel door tante als oma gezegend met een geel touwtje om ons pols. Onze reis kan niet meer stuk!

Om 21:30 waren we weer bij ons hotel. Nog wat kleine stokjes eten gehaald voor 3(!) baht per stuk en daarna zijn we lekker gaan douchen (Devinho zag werkelijk zwart en geel tegelijk van al het stoffige zand daar). Hij ligt inmiddels heerlijk te knorren en dat ga ik ook doen, het is nu 23:00 en morgen gaat de wekker 07:00! Om 08:00 worden we op school verwacht. Weer zoiets moois om mee te mogen maken. We voelen ons gezegend ❤️