Thailand 2015 - Dag 1 - Bangkok

Lieve allemaal,

Gister, op 2 juli, waren wij al rond 14:00 op Schiphol. Ik kwam er namelijk woensdags, uur of 15:00, bij het inchecken (toen ik moest invullen tot wanneer hij geldig was) achter dat dit nog maar 2,5 maand het geval was. Ik ben snel gaan googlen en kwam al snel uit op een website van de Rijksoverheid waar duidelijk vermeld staat dat de geldigheid bij vertrek vanuit Thailand tenminste 6 maanden moet bedragen.
Shit! En nu!? Ik ben direct naar het gemeentehuis gereden nog net voor ik moest werken, heb gesmeekt of ze nog iets voor me konden doen, maar helaas. Een spoed paspoort voor 14:00 aangevraagd is de volgende dag ophalen. Dat was dus te laat...
Enigste optie was een nood document.
Gezien m'n koffer nog niet eens gepakt was werd dit toch wel een extra stress puntje. Ik ben aan het werk gegaan, nog een paar uurtjes en dan heb ik vakantie!

Voor het noodpaspoort zou ik een uittreksel nodig hebben, en dus had ik die ochtend om 08:55 alweer een afspraak staan op het gemeentehuis om deze aan te vragen. Ook moest ik de aanvraag van mijn nieuwe paspoort meenemen. Rib uit m'n lijf, en voor het noodpaspoort zouden er nog meer kosten bij komen voor zowel het paspoort zelf als de foto's die gemaakt moesten worden en dus de aanvraag van de nieuwe.
Maar net als ze mij vraagt de gegevens na te kijken, ziet ze staan wat ik ook al had gezien. Dat mijn paspoort NU gewoon nog geldig is. En zelfs bij terugkomst (die datum staat ook al vast) ook nog ruim geldig is.
Ze besluit telefonisch voor mij te informeren bij het ministerie van defensie en na 3x doorverbinden en 4x dubbelcheck met vragen krijg ik het antwoord dat ik gewoon mag reizen met die paspoort en geen nood document hoef aan te vragen.
Pfoe! Dat is een hele last minder!

Voor de zekerheid, mochten ze er toch wel een probleem van maken op Schiphol, dus extra vroeg aanwezig.
We hebben om een uur of 15:30, nadat we nog wat gedronken hadden met het complete gezin, afscheid genomen van Pascal en Noé voor de komende 19 dagen. Poeh! Dat viel best zwaar...
Na heel wat traantjes en een kadootje voor Pascal en Noé zijn we direct door gelopen en gelukkig ook probleemloos de douane door gekomen. Uiteindelijk zijn we nog even wat gaan drinken achter de douane maar veel was er daar niet. Er werd verbouwd dus zijn we maar een beetje gaan hangen, 2 uur lang... Devinho heeft een filmpje gekeken op zijn iPad en ik ben voor Matthijs, een Nederlandse jongen die op een school hier in Thailand werkt, nog even op zoek geweest naar Nederlands scheerschuim. Dit blijkt onbetaalbaar in Thailand en ze hebben de juiste sowieso niet. Helaas hadden ze die hier ook niet, maar het kwam in de buurt. Die gekocht en om 17:45 naar het toilet geweest om vervolgens met lege blaas te gaan boarden.

We hadden de stoelen al direct bij het kopen van de tickets in januari gekozen. En wat bleek? In het rijtje van drie, waarin wij de buitenste twee stoelen hadden ivm het vake plassen van Devinho en niemand tot last willen zijn, zat niemand bij het raam. De stoel bleef vrij. Dit tot groot plezier van Devinho die direct aan de stewardess vroeg of hij dan mocht wisselen. Gelukkig mocht dat. Vol spanning keek hij door het raampje tijdens het opstijgen. Erg mooi om te zien hoe hij genoot. Eenmaal in de lucht was er genoeg te doen op de privé schermpjes die je tegenwoordig op de stoel voor je hebt zitten. Een heel media systeem met diverse films, muziek, spelletjes, enz. Om ongeveer 20:00 kreeg Devinho zijn kindermaaltijd. Een hamburgertje, een zacht bolletje, een bakje frietjes, mayonaise en ketchup. Pakje taxi erbij en voor toe nog een stuk meloen!
Ook kreeg hij een kadootje. Een etui met daarin een kleur plaatje, potloodjes, een slaap/oogdoekje en spelletje boter kaas en eieren.
Gezien het een sociaal mannetje is vond hij het toch ook wel erg fijn dat hij in zijn eigen taaltje kon communiceren met de stewardessen op de vlucht. Dit was het beste ooit. (Hier was mama het niet helemaal mee eens :))

Helaas kwam op het moment dat we wilde gaan slapen, zo rond 21:00-21:30 Nederlandse tijd, de stewardess langs om te vragen of ik het erg vond dat er iemand naast me kwam zitten, op de lege stoel aan het gangpad. Eh... Nou ja, eigenlijk wel, had me er niet op verheugd maar toen bleek dat het zo was me er wel op ingesteld dat de vlucht een stuk relaxter zou zijn met een lege plek naast je. Beetje hangen naar links of rechts, benen omhoog. Maar het verhaal bleek genoeg reden om de plek direct af te staan aan een hele lieve oudere Deense meneer. Er waren namelijk iets verderop twee Polen aan boord die de vlucht van de andere passagiers tot een hel maakte. Ze hadden op de luchthaven zwaar gedronken en waren tot overlast bij een meisje naast hun (vielen de hele tijd met hun hoofd tegen haar aan en hingen met hun volle gewicht op haar) en de gene voor hun, ze hadden hun benen namelijk in zijn nek neergelegd en vonden dat een prima plaats voor de rest van de vlucht. Wakker worden deze ze niet aan en de stewardessen konden op geen enkele manier contact met ze krijgen. Koude doekjes, water, hardhandig de benen naar beneden duwen, ze kwamen net zo hard weer terug dus er moest iets anders gebeuren.

Helaas heb ik dus zelf niet geslapen, hooguit ben ik 5 minuutjes weg gezakt maar dat merkte ik niet eens op het vlucht schema, de tijd kroop voorbij na de eerste 5 uur (die gingen vlot door het nog niet moe zijn en de leuke films -> Aanmodder fakker en Homies)
Ik heb nog 4 uurtjes rondgelopen, naar Devinho gekeken hoe heerlijk hij sliep (2,5-3 uurtjes) en daarna ben ik nog maar een film gaan kijken (philene zegt sorry!) daarna werd de landing al snel ingezet en met 10 uur en 25 minuten, landen we, sneller dan gepland, op Bangkok international AirPort.

Vliegtuig uit en daarna zeker 40 minuten in de rij gestaan voor de paspoort controle, stempel en Thaise immigratie bureau, daarna was de koffer er al zo lang dat hij er al afgehad was! We hebben de weg gevraagd naar de SkyTrain en hebben voor 45 thb p.p. een kaartje gekocht. Dit is samen ongeveer 3 euro. Deze SkyTrain zet ons midden in het centrum af. M'n KPN even op Roaming gezet om een hotel in de buurt te vinden. Eerst die bagage kwijt in deze slopende warmte (38 graden) met zoveel tassen en koffers. Mooi hotel gevonden, 1250 baht, (€32) best prijzig, maar we willen we ff goed slapen nu. TukTuk er naar toe, 80 baht, was nog geen 4 minuten, maar oké.
Eenmaa binnen bij de balie vraag ik of ze liever hebben dat ik rechtstreeks boek en niet via de app van booking. Dat is meestal voor zowel de klant als het hotel voordeliger, maar hier kreeg ik al snel de indruk dat dat niet zo was. Mooie prijs, special offer for me, 1800 baht. HUH, maar ik zeg je net dat ik als ik HIER op reserveer druk, ik de kamer inclusief ontbijt voor 1250 heb... Maar dat zou toch niet lukken. Ik houd vol van wel, maar doe hem nog één keer een aanbod. De jongeman naast mij, een backpacker die er ook voor had moeten knokken, bleek zijn kamer voor 1000 te hebben gekregen. Ik zeg 1000 of niet, en loop weg. Helaas kreeg ik alleen een tegenbod van 1600, waarna ik hem heel hard heb uitgelachen en ben weggelopen. Achteraf baalde ik dat ik niet op voorhand die 1250 had geboekt via de app, maar goed, ik voelde me nu gewoon in de zeik genomen en dat ben ik stug en eigenwijs en sta ik liever weer op straat dan dat ik daar nog ga logeren als iemand zo doet.
Stonden we dan... Gewoon maar 500 meter gaan lopen. Oeps, doodlopend. Maar gelukkig heeft Devinho Engelse les en ziet hij een groot bord met daarop "room for rent day/month". Kamers te huur mama! Dus vragen we wat een kamer hier kost. 700 baht. Kijk! Dat lijkt er meer op! We gaan even kijken en aangezien alles er is, van douche tot wc, twee aparte bedden en zelfs een airco en werkende WiFi besluiten we hier vannacht te gaan slapen.
Koffers gedumpt en het centrum weer in. Eerste stuk gelopen maar dit blijkt geen succes dus dit keer springen we (ik) achter en (Devinho) voor op de motor, stukje van 2 minuutjes, maar we zijn dood op en kennen de locatie hier ook niet zo super.
Even drinken en wat broodjes en lekkers gehaald bij de 7Eleven en daarna een telefoon winkel opgezocht. Simkaart + 1,5 gb internet voor 550 baht (ongeveer €15).
We drinken een frap bij de Starbucks en gaan met de TukTuk weer naar "DD home" zoals ons onderkomen voor vannacht heet.

Bij aankomst nog even gefacetimed (lang leve Apple producten en de technologie va tegenwoordig!) met mijn schatjes thuis. Noé haar uitglij feest naar groep 3 was vandaag en ik vond het echt heel erg dat ik daar niet bij kon zijn. Nu kon ze nog een beetje vertellen hoe het was en ik heb van oma Thea filmpjes gezien. We gaan nu lekker douchen en dan plat. Het is hier pas 17:00, maar we kunnen wel een goede nachtrust gebruiken. Morgen weer bijna 6 uur in de bus richting BuriRam waar Matthijs ons ophaalt van het station.

Tot morgen allemaal!